تاثیر pH الکترولیت بر مغناطش نانوکامپوزیت گرافن- کبالت سنتز شده به روش رسوب‌دهی الکتروشیمیایی

نانوکامپوزیت‌های مغناطیسی گرافن به علت قابلیت کنترل با میدان مغناطیسی خارجی و رسانندگی الکتریکی بالا در فناوری‌ جدید کاربرد‌های فراوانی دارند. روش رسوب­دهی الکتروشیمیایی برای تولید نانوکامپوزیت‌های گرافن- فلز به علت سادگی، تک­مرحله بودن و مقرون به­صرفه بودن روش بسیار مناسبی می‌باشد. در این مقاله، تاثیر pH الکترولیت بر مغناطش نانوکامپوزیت گرافن- کبالت به روش رسوب‌دهی الکتروشیمیایی، بررسی می‌شود. نمونه‌های تولید شده در محیط‌های بازی و خنثی، غیر­مغناطیسی و نمونه‌های تولید شده در محیط‌های اسیدی، مغناطیسی می‌باشند. در محیط اسیدی با 5= pH، نانوکامپوزیت گرافن- کبالت با بیش‌ترین میزان جرم با مغناطش بالا تولید شده است. نمونه‌ مغناطیسی 5= pH، با آنالیز فازی با الگوی پراش پرتو ایکس (XRD)، پراش انرژی پرتو ایکس (EDX)، طیف­سنجی مادون قرمز(FTIR) و خاصیت مغناطیسی با بررسی منحنی پسماند حاصل از VSM مشخصه­یابی شده است. برای بررسی مورفولوژی این نانوکامپوزیت­ها، از میکروسکوپ الکترونی (MSE) استفاده شده ­است. کامپوزیت تولید شده متشکل از پوسته‌های گرافن و بلور‌های کبالت با مغناطش اشباع بالا در حدود 119 emu/g می‌باشد که قابلیت کاربرد در دارورسانی هدفمند، پاک­کنندگی آب، حسگرهای زیستی و مغناطیسی را دارد.